een impressie van gast-auteur Tom

Ik laat mijn pen even door de bocht vliegen gelijk een Indische buschauffeur, verplichting aangezien ik de eerste was die tekenen van diarree vertoonde (gelukkig kwam er niet meer dan sporen).

Vorige week zondagnacht zijn de 5 Belgische frigo-boxtoeristen (Stijn, Els, Karolien, Bert en ik) geland in Mumbai, beter bekend als Bombay of Bollywood. Geheel tegen de verwachtingen was ons vliegtuig een uurtje te laat, Lore stond al enkele uurtjes te wachten.

Per taxi duurde het een uur om in het hotelletje te geraken. Compleet overweldigd waren de nieuwtjes: gammele taxietjes, snikheet, hectisch verkeer, landlopers die op de drukke ring lagen te slapen, koeien op de ring, voetgangers en fietsers tussen de stroom auto’s. Toen we uit de taxi stapten en aan het hotelletje stonden wilde ik het liefst van al de eerste vlucht terug naar huis nemen: ik was compleet overrompeld. Al bij al bleek het mee te vallen, hoewel de drie venten gezellig dicht tegen mekaar moesten slapen bij 35 graden in een tweepersoonsbed.

Daarna een dagje in Mumbai rondgelopen en de nachttrein gepakt naar Hubli, en de bus naar Badami. We hebben ongelooflijk onze ogen uitgekeken. Daar zijn we in -een naar Indische normen- deftig hotelletje beland (met wc-pot). Een dagje tempeltjes met de autoriskja gedaan. Dan vandaag doorgetrokken naar Hampi waar we nu gearriveerd zijn.

Enkele van de vele kleine dingetjes die we al tegengekomen zijn:


- een kraampje in Mumbai: plots haalt de verkoper een hockeyclub boven, vliegt er een rat twee meter door de lucht tegen Bert zijn voet en sneuvelt er een ruit. Het duurde even voor we doorhadden wat nu exact gebeurd was.

- Vandaag wandelden we een berg op richting de tempel voor Hanuman. Bert draagt een fles water in de hand: plots komt uit het niets een aap, slaat de fles uit zijn hand en loopt ermee weg.

- Els en de rest hebben een gemeenschappelijke kennis: Sofie Steyaert.

- We zijn gevraagd te dansen in een bollywoodfilm. Helaas moeten weigeren wegens tijdsgebrek.

- We hebben van pure verbazing een halfuur staan kijken naar het meest drukke kruispunt van Mumbai: ossenkarren, honden, fietsers, voetgangers, gammele taxi’s, jeeps, camions, porsches, gevangeniswagens rijden door mekaar in een ongelooflijke heksenketel.

- Het kan hier best wel heet worden.

- Nog niemand heeft diarree, zonnebrand, hepatitis, aids, of een vriendje/vriendinnetje.

- Vandaag de olympische vlam tegengekomen in een boerengat (Badami). Van toeval gesproken.

- Op bepaalde plaatsen: met je witte kop uit een bus/taxi/hotel/straat komen staat garant voor aangeklampt worden door iemand die geld uit je probeert te slaan. Volgende stap: neen zeggen of afdingen.

- Overal in de dorpjes: aapjes, loslopende varkens, straathonden (blafherten in het vertommeniaans).

- Overal waar je komt op het platteland zijn de eerste vragen: Which country? What’s your name? Ik overweeg serieus de aankoop van een petje met een vlaggetje met volgend opschrift: ‘ Tom, Belgium’. Bert neemt de naam Jawaddedadde aan, want Bert kunnen ze niet uitspreken (Bejt zelf trouwens ook niet).

- Rond acht uur ‘s ochtends begint heel wat volk op het platteland in het wilde weg rond te kakken. En ze zwaaien als je passeert.


Voila, er valt nog veel te vertellen, maar dat is voor als we thuis zijn, of voor als de volgende een beetje darm-last heeft.