![India '08 Barhi_breakfast (2) [800x600]](https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/110/555/223_800x600.jpg?r=0)
JHARKAND EN AANSLAGEN MUMBAI
Door: Lore
Blijf op de hoogte en volg Lore
10 December 2008 | België, Namen
Jharkand
Ik had het reeds vaak aangekondigd, maar nu zit het er toch definitief op. Voor mijn huidige project kan ik geen ‘excuses’ meer vinden voor meer veldwerk. De laatste correcties zijn gedaan en de vrouwengroepen die we over het hoofd gezien hadden zijn bezocht. Spijtig genoeg moet ik nog een aantal maanden wachten op de ‘soft’ versie van de data, maar ik kan toch al beginnen analyseren en schrijven… vanuit Namen.
Ik wou tijdens mijn laatste bezoekjes aan de dorpen vooral genieten en nog eens diep ademhalen. Dat laatse was niet eenvoudig in het kurkdroge Jharkand, waar je constant ‘kamers betreedt die in jaren niet geopend zijn’. Maar het bijwonen van de oogst van rijst was het bezoek meer dan waard. Bovendien was het een goede oogst, waardoor iedereen goed gezind was en ik extra verwend werd met thee en hartelijke ‘smiles’!
Aanslagen Mumbai
Spijtig genoeg werd de laatste week India overschaduwd met het zinloos geweld in Mumbai. De gedachte dat de slachtoffers beslist worden door “op dat moment op die plaatsen zijn”, was erg confronterend en verstoorde mijn nachten reeds in het vredige Jharkand.
Nog confronterender waren echter de artikelen gebaseerd op ondervragingen van de enige opgepakte terrorist. “September 27 was planned to hit Mumbai”. De hele operatie was met twee maanden uitgesteld omwille van verhoogde veiligheidsmaatregelen na een aanslag in Bangalore kort daarvoor. Het ‘brein’ had schrik dat de operatie zou mislukken. Op 27 september sliepen wij in het getroffen station en hebben we indisch bier onder de loep genomen in het getroffen café… “being on the right place at the right moment?”. We hebben geluk gehad…
Onder de indruk van de gebeurtenissen en berichtgeving hebben we beslist het rustig aan te doen in Delhi. Drukke marktplaatsen en toeristische trekpleisters hebben we vermeden, buiten die ene, noodzakelijke plaats, de luchthaven…
Luchthaven
De luchthaven is op 7 maanden tijd enorm veranderd. Je moet niet langer je eigen bagage laten scannen, maar je kunt meteen richting check-in. Ik was blij dat ik eindelijk eens vlotjes richting België kon (er is anders altijd veel drukte), tot ik net na mijn check–in een duw in de rug kreeg en tegen de grond smakte, na eerst met mijn hoofd een grote ijzeren pillaar te raken. Toen ik keek wat er gebeurde zag ik een groep Sikhs in paniek terugdeinzen en elkaar tegen de grond duwen en de dame die me nog geen minuut daarvoor had ingechecked lag eveneens op de grond. De staf van ‘jet airways’ maande iedereen aan te blijven liggen. Ze namen kleine kinderen mee achter balies om zich te verstoppen en verzochten moeders buggies neer te leggen als afweermiddel. En daarna werd het stil, muisstil, een 20-25 minuten lang… Het is moeilijk te omschrijven wat er op dat moment door mijn hoofd spookte, maar ik ben nooit zo bang geweest. Wat er juist gaande was weet ik nog steeds niet, maar het is duidelijk dat India zware wonden likt…
Nadat we eindelijk terug mochten opstaan, kwamen emoties los. Mensen schreeuwden, weenden of waren gewoon kwaad. Ik was vooral in de war en tegelijk enorm babbelachtig :-). Toen we na de migratie bij de check van de handbagage kwamen, was er opnieuw verwarring. Alles werd stilgelegd en iedereen die reeds gecontroleerd was, moest terug naar het eerste deel van de luchthaven voor een nieuwe controle. Vuilnisbakken werden leeggehaald, de zaal volledig gechecked door het leger en dan pas begon de controle opnieuw. Met een dik uur vertraging is onze vlucht uiteindelijk vertrokken. Veel heb ik niet geslapen en tijdens het wachten op de bagage in Brussel ben ik nog eens de vrouw gaan groeten die op de grond mijn handen vasthield. Solidariteit in tijden van…
India
Ik zit ondertussen opnieuw in Namen en voel toch wat heimwee richting India. Ik denk dat ik eens in alle rust over en weer moet vliegen om deftig afscheid te kunnen nemen. Maar ik wacht nog wel even :-).
En om toch te bewijzen dat India fantastisch blijft, heb ik naast de foto’s van de reis in Sikkim de 70 mooiste nog eens geselecteerd van 16 maanden India!!!
Bedankt voor het lezen van mijn website en tot... in Brugge, Namen, Brussel, Leuven of eender waar in België!
Ik had het reeds vaak aangekondigd, maar nu zit het er toch definitief op. Voor mijn huidige project kan ik geen ‘excuses’ meer vinden voor meer veldwerk. De laatste correcties zijn gedaan en de vrouwengroepen die we over het hoofd gezien hadden zijn bezocht. Spijtig genoeg moet ik nog een aantal maanden wachten op de ‘soft’ versie van de data, maar ik kan toch al beginnen analyseren en schrijven… vanuit Namen.
Ik wou tijdens mijn laatste bezoekjes aan de dorpen vooral genieten en nog eens diep ademhalen. Dat laatse was niet eenvoudig in het kurkdroge Jharkand, waar je constant ‘kamers betreedt die in jaren niet geopend zijn’. Maar het bijwonen van de oogst van rijst was het bezoek meer dan waard. Bovendien was het een goede oogst, waardoor iedereen goed gezind was en ik extra verwend werd met thee en hartelijke ‘smiles’!
Aanslagen Mumbai
Spijtig genoeg werd de laatste week India overschaduwd met het zinloos geweld in Mumbai. De gedachte dat de slachtoffers beslist worden door “op dat moment op die plaatsen zijn”, was erg confronterend en verstoorde mijn nachten reeds in het vredige Jharkand.
Nog confronterender waren echter de artikelen gebaseerd op ondervragingen van de enige opgepakte terrorist. “September 27 was planned to hit Mumbai”. De hele operatie was met twee maanden uitgesteld omwille van verhoogde veiligheidsmaatregelen na een aanslag in Bangalore kort daarvoor. Het ‘brein’ had schrik dat de operatie zou mislukken. Op 27 september sliepen wij in het getroffen station en hebben we indisch bier onder de loep genomen in het getroffen café… “being on the right place at the right moment?”. We hebben geluk gehad…
Onder de indruk van de gebeurtenissen en berichtgeving hebben we beslist het rustig aan te doen in Delhi. Drukke marktplaatsen en toeristische trekpleisters hebben we vermeden, buiten die ene, noodzakelijke plaats, de luchthaven…
Luchthaven
De luchthaven is op 7 maanden tijd enorm veranderd. Je moet niet langer je eigen bagage laten scannen, maar je kunt meteen richting check-in. Ik was blij dat ik eindelijk eens vlotjes richting België kon (er is anders altijd veel drukte), tot ik net na mijn check–in een duw in de rug kreeg en tegen de grond smakte, na eerst met mijn hoofd een grote ijzeren pillaar te raken. Toen ik keek wat er gebeurde zag ik een groep Sikhs in paniek terugdeinzen en elkaar tegen de grond duwen en de dame die me nog geen minuut daarvoor had ingechecked lag eveneens op de grond. De staf van ‘jet airways’ maande iedereen aan te blijven liggen. Ze namen kleine kinderen mee achter balies om zich te verstoppen en verzochten moeders buggies neer te leggen als afweermiddel. En daarna werd het stil, muisstil, een 20-25 minuten lang… Het is moeilijk te omschrijven wat er op dat moment door mijn hoofd spookte, maar ik ben nooit zo bang geweest. Wat er juist gaande was weet ik nog steeds niet, maar het is duidelijk dat India zware wonden likt…
Nadat we eindelijk terug mochten opstaan, kwamen emoties los. Mensen schreeuwden, weenden of waren gewoon kwaad. Ik was vooral in de war en tegelijk enorm babbelachtig :-). Toen we na de migratie bij de check van de handbagage kwamen, was er opnieuw verwarring. Alles werd stilgelegd en iedereen die reeds gecontroleerd was, moest terug naar het eerste deel van de luchthaven voor een nieuwe controle. Vuilnisbakken werden leeggehaald, de zaal volledig gechecked door het leger en dan pas begon de controle opnieuw. Met een dik uur vertraging is onze vlucht uiteindelijk vertrokken. Veel heb ik niet geslapen en tijdens het wachten op de bagage in Brussel ben ik nog eens de vrouw gaan groeten die op de grond mijn handen vasthield. Solidariteit in tijden van…
India
Ik zit ondertussen opnieuw in Namen en voel toch wat heimwee richting India. Ik denk dat ik eens in alle rust over en weer moet vliegen om deftig afscheid te kunnen nemen. Maar ik wacht nog wel even :-).
En om toch te bewijzen dat India fantastisch blijft, heb ik naast de foto’s van de reis in Sikkim de 70 mooiste nog eens geselecteerd van 16 maanden India!!!
Bedankt voor het lezen van mijn website en tot... in Brugge, Namen, Brussel, Leuven of eender waar in België!
-
11 December 2008 - 08:28
Martine Engels :
Lore,
Ik wil je danken omdat ik bij de gelukkigen was die mochten meelezen over je fantastische avonturen.
Ik hoop dt je nog lang kan nagenieten van al het mooie!!Spijtig van het afscheid in mineur.
Ik wens je heel van harte alle succesbij het schrijven en geluk voor de toekomst!
van harte
Martine
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
