Sikkim – Dharjeeling - veldwerk

Enkele dagen Delhi tussen de reis en het veldwerk, net tijd genoeg om even te laten weten dat alles hier nog steeds dik in orde is!

De trekking
Terwijl ik een buffet vegetarische Indische gerechten naar binnen aan het spelen was onder luid geknal in de straten, genoten Bert en Lieven vanuit de lucht van het Diwali vuurwerk. Het startschot voor de reis was gegeven. Er was nog één probleem… Tim lag nog steeds in het ziekenhuis. Pas om 11u op woensdag kreeg hij te horen dat hij effectief mee mocht op reis, onze trein vertrok welgeteld 3u later. Toen we rond 12u40 toekwamen in het ziekenhuis was er nog een probleem met de verzekering. Tim mocht het ziekenhuis niet verlaten voor dat opgelost was. 30 emotionele ‘jaag Indiërs op’ minuten later, ben ik er uiteindelijk toch ingeslaagd om Tim ‘op borg’ vrij te krijgen. Nog steeds geen rust, want we zaten plots kort in tijd om de trein te halen. We mogen blij zijn dat de chauffeur gemotiveerd was door de ‘100rs extra if we catch the train’ en door de vertraging van de trein zelf… De dag na Diwali reizen had naast het neveneffect van een overvol station (we hebben over de sporen moeten lopen om bij onze trein te raken), ook een positief effect van vertragingen… En zo konden we moe, maar voldaan, eindelijk beginnen aan de tweedaagse tocht richting Yuksom, de startplaats voor onze trekking!

Het was meteen duidelijk dat het in Sikkim toch wat frisser is dan in Delhi. Dit heb ik na twee dagen moeten bekopen met een stevige portie koorts. Ik heb meteen geleerd dat je een dergelijke reis beter goed uitgerust begint… Verder was de trekking adembenemend. De eerste dag langs watervallen en door jungle, klaar om op de tweede dag enkel nog rhododendron struikgewas te zien en een eerste blik op de Kangchendzonga (8598m). De volgende ochtend vroeg uit de veren voor zonsopgang over de Kangchendzonga range. Prachtige open hemel, alleen spijtig dat ik ziek was en onderweg naar het viewpoint last had van dansende bergen. Gelukkig had de gids goede reflexen om mij op het pad te houden :-) en kon ik toch genieten van het prachtige uitzicht. De rest van de derde dag was voor mij slapend acclimatiseren op 44OOm. De vierde dag hebben we een dag ingehaald door meteen dag 4 en dag 5 te wandelen. De motivatie was een dubbele kans creëren om ons doel, de goechala pas, met open hemel te bereiken. Toen we de volgende ochtend onze eerste (loodzware) poging ondernamen kwamen we echter uit in dikke wolken sneeuw. In plaats van een rustige voormiddag aan de voet van de pas, is er snel opgekraamd om niet ingesneeuwd te worden. Toen we de volgende ochtend op 3700m wakker werden, was er één wit tapijt! Een tweede poging was door de sneeuw onmogelijk geworden en de wolken verborgen wederom vrij snel de witte toppen. Vol overtuiging dat dit ook het weer voor de komende dagen zou zijn, zijn we door de sneeuw teruggekeerd naar de laatste kampplaats. Toen we wakker werden voor de laatste wandeldag, was er een prachtige open hemel. Ik heb toch eventjes gevloekt…
Een trektocht maken in Sikkim is in de eerste plaats fantastisch omdat de natuur er prioriteit is. Buiten een toiletvoorziening en wat barakken, is er letterlijk niets… Na 7 dagen één te zijn met de natuur, was een stevige wasbeurt dan ook meer dan welkom :-).
Na al die dagen in mannelijk gezelschap, ben ik er een dagje alleen op uit getrokken. Ik had namelijk een date met mijn grote liefde… de kangchendzonga :-). Vanuit Pelling had ik een prachtig zicht op range en zo kon ik meteen ook de kangchendzonga watervallen en één van de mooiste gumpas van Sikkim bezoeken.

Gangtok en Dharjeeling
De volgende ochtend voor de verandering vroeg uit de veren voor de rit naar Gangtok, de hoofdstad van Sikkim. Het verschil met elke andere Indische hoofdstad was frapant. Overal vuilnisbakken, strict geregeld verkeer en voetgangerszones… Ondanks het feit dat we in een grote stad zaten, was er toch nog rust. Ideaal om op krachten te komen, om wat bij te eten en bij te feesten. Vooral het bezoekje aan de disco was onvergetelijk, al zal Bert zich misschien net iets meer de lounges met vervallen eten herinneren :-).
Ook in Dharjeeling bleven we klimmen en dalen, al waren we duidelijk ‘echt’ terug in India. Geen vuilnisbak meer te bespeuren en wanorde alom. Dharjeeling wil onafhankelijker ‘Gorkaland’ worden en dat hebben we geweten. Na een dodelijk accident tussen een student en een legerwagen, was er twee dagen amper leven te bespeuren in de stad. Hier hebben we ook onze poging ondernomen om 4 van de 5 hoogste bergen ter wereld te zien, maar enkel de kangchendzonga was ons goed gezind. De andere drie zaten wederom verborgen in wolken. Veel erg hadden we er ditmaal niet in, want veel meer dan kleine stipjes gingen we zowieso niet te zien krijgen :-).

Calcutta
Terwijl bert en Lieven 8u vast zaten op op hun trein richting agra (wederom een staking), zijn Tim en ik Calcutta even gaan verkennen. Ik dacht dat het fenomeen ‘miljoenenstad in India’ me niet meer kon verassen, maar niets is minder waar… Calcutta is anders en vooral fascinerend! Onze 2 dagen waren zeker niet voldoende en zo blijft de stad op mijn lijstje van ‘te verkennen streken’.

Weetjes
- Tommeltjes zijn eigenlijk Welkenhuysjes… Het verschil tussen de twee broers zit hem in de plaats nodig tijdens het slapen…
- Om de betekenis van Lieventjes te achterhalen kun je als ingredient alles gebruiken dat vlekken kan maken. Maar ik mocht dit eigenlijk niet neerpennen aangezien dat lieven onze full-time ingenieur was (nogmaals bedankt om mijn wandelstok te herstellen!!!), die bovendien verrassende gelijkenissen heeft met een yak... De ideale partner voor elke shop-namiddag :-).

Nogmaals een dikke merci aan de heren voor de fantastische weken en verder tot heel binnenkort voor iedereen. Op 5 december ben ik terug in België en ditmaal voor een lange periode… Ik mis India nu al! Vanavond kan het ‘echte’ afscheid beginnen met een aller, aller, allerlaatste trip naar het veld… ik mag er niet aan denken…

Tot gauw!
Heel veel groetjes