Varanassi – Plannen – dansen en aapjes

Varanassi
India is en blijft een apenland. De ene dag al wat letterlijker dan de andere… Vorig week had ik een weekendje Varanassi gepland met Pierre, een Fransman die op het departement chemie werkt en ondertussen een heel goede vriend is. Toen we bepakt en bezakt toekwamen in het station, stonden alle treinen op het vertrekbord. Voor één trein ontbrak echter het perron… en niet toevallig de onze natuurlijk. In al mijn goedgelovigheid ging ik er dan maar vanuit dat onze trein een aanzienlijke vertraging ging hebben. Pierre ging een fruitsapje drinken en ik ging informeren (lang leve de emancipatie). Onderweg naar de ‘help-desk’ heel veel aanbiedingen gekregen tot informatie, die ik zoals gewoonlijk vriendelijk negeer. Tot er eentje zei ‘Swatantra cancelled’. Ik maar lief lachen… maar het was spijtig genoeg geen grap. De Swatantra verbindt Delhi met Bihar. Wie het nieuws een beetje volgt, weet dat daar heel zware overstromingen zijn… en een trein die zijn parcours niet volledig kan afleggen, die wordt geannuleerd. Het strafste echter was, dat ik de week voor ik onze tickets boekte, andere tickets wou boeken voor die Swatantra trein. Ze zeiden me toen dat deze nog minstens 3 weken niet ging rijden wegens de overstromingen. Op het moment dat ik dan voor onze tickets ging, waren de problemen echter ‘opgelost’...
We dachten snel even ons geld terug te vorderen en dan maar huiswaarts te keren, maar zelfs dat was ons niet gegund. We hebben anderhalf uur braafjes staan aanschuiven, zonder ook maar één voet vooruit te zetten. Noord-Indiërs en rijen, dat gaat niet samen. Het gevolg is dat je een massa hebt vlak voor het loket en daarna een rijtje van zielige toeristen… Uiteindelijk hebben we dan maar beslist dat we voor de ‘samen sterk’ strategie zouden gaan: smijt je in de massa, elk langs een andere kant. Een half uur hadden we ons geld terug, samen met twee stevige blauwe plekken. Bovendien moesten we niet meer douchen, want we waren allebei volledig doorweekt (het is hier nog steeds warm ).

Plannen
Na een korte discussie met mijn promotor hebben we beslist dat Varanassi toch nog mag doorgaan (vooral omdat Pierre weg zal zijn als ik terug ben van het veld). Als alles goed verloopt, bereik ik morgen de ‘heiligste (???)’ Hindu stad. Wordt gegarandeerd vervolgd… En Varanassi is maar het begin van het doorkruisen van India. Zondagmorgen ben ik terug in Delhi en maandagmorgen begint de trein-marathon (24u – 1500km) naar Raigarh (Chhattisgarh, centraal - oosten). Dit zonder airco, want die klasses zijn volledig volboekt . Halverwege de week ga ik dan richting Purulia (West-Bengal (noord-oosten), met Bengaalse tijgers…), wat toch opnieuw een 1500 km is. Volgende week zondag word ik dan terug in Delhi verwacht, want dan komt ook mijn Belgische promotor langs. Een weekje later vertrekt hij terug en dan mag ik reizen richting Jharkand (opnieuw naar het oosten, maar meer noordelijk). Begin oktober moet ik dan terug in Delhi zijn, want ik heb nog een afspraak in Ajmer op 3-4-5 oktober (Rajasthan, westen van Delhi) voor een cursus zonne-energie. En daarna eindelijk wat rust, want dan begint de reis in het Zuiden! Heel kort samengevat gaat mijn bereikbaarheid de komende weken verminderen. Maar dat neemt niet weg dat ik nog steeds mailtjes kan lezen. Antwoorden zullen wellicht wel iets korter zijn.

Dansen en aapjes
Ik wou een foto reportage maken van de universiteit en de aapjes op weg naar de universiteit, maar dat is voorlopig nog niet gelukt. Ik wou gisterenmiddag mijn fototoestel meenemen, maar de weg naar mijn hostel was (onaangekondigd) volledig afgesloten. Het zijn studentenverkiezingen... Ik mocht zelf te voet niet door van de massa agenten en van het leger. Toch nog net iets professioneler dan in Leuven blijkbaar.
Om de foto’s dan toch maar een beetje aan te vullen, heb ik gekozen voor de dansvoorstelling die ik zondag in Delhi ben gaan bekijken… En voor een filmje van dansende kindjes in Jabalpur.

Groetjes!